Parte-hartu

Ados Teatroa 1994. urtean sortu zen Astigarragan jendea interesatzeko, dibertitzeko eta hunkitzeko. Ia 30 antzezlan ekoiztuta, antzerkia komunikazio ekintza dela
ulertzen jarraitzen du Ados Teatroak, ikuslearekin eta konpainiako kideekin komunikatzeko ekintza.

Oso talde anitza gara. Nigeriatik, Senegaldik, Marokotik, Errumaniatik, Japoniatik, Espainiatik… gatoz, baina konturatu gara benetan garrantzitsua dena berdina dela munduko bazter guztietan.

Mundua aldatzeko, gure eskubideak defendatzeko eta emakumeen aurkako indarkeria guztiekin amaitzeko gogoak elkartutako emakumeak gara. 2017an, Gizakien Salerosketaren Aurkako Ekintzak Autodefentsa Feministako tailer bat antolatu zuen. Bertan, Dantza Integralaren, norberaren ezagutzaren, autoestimuaren eta konfiantzaren, gorputzaren autodefentsaren eta gure eskubideen errekonozimenduaren eta defentsaren bidez lan egiten dugu.

Hainbat bizi-esperientzia izan genituen hainbat emakumek bat egin eta ikasi genuen, gozatu egin genuen, eta konfiantzazko espazio komun eta sor bat sortzen hasi ginen, gure onena ateratzeko.

Lehenengo topaketa horiek aukera eman ziguten besteak ezagutzeko, ikusteko eta entzuteko, eta, haien bidez, elkar ikusteko, entzuteko eta geure burua ezagutzeko. Hau izan zen pixkanaka osatzen joan zen taldearen hazia, gaur egun dena bihurtu arte: Las Poderosas

2012az geroztik, Bilbon, Euskadin, errotutako kolektibo aktibo bat aurkezten dut.
Urte hauetan zehar hainbat diziplinatan espezializatzea lortu dugu sormena garatzeko. Horien artean, muralismoa, serigrafia, eszenografia, diseinua eta ilustrazioa.
Gainera, diziplina horien inguruko ekitaldiak antolatzen lan egin dugu, eta tailerrak ere eman ditugu hainbat testuingurutan.
Espazio publikoa praktikatzen dugu sorkuntza-agertoki gisa, gure sorkuntza-prozesuaren zati bat hiriarekin eta jendearekin lotura estuan egiten saiatzen gara.

TOPIC Tolosako Nazioarteko Txotxongilo Zentroa da. Bere historia duela 20 urte hasi zen. 1982an, Tolosako Ekinbide Etxeak (TEE-CIT) kultur jarduera berri bati ekitea erabaki zuen, Titirijai izeneko txotxongiloen nazioarteko jaialdi bat sortuz. TOPIC, beraz, ez da ezerezetik sortzen. Titirijairen ondorio logikoa da eta, gaur egun, batez beste, 160 emanaldi eskaintzen ditu urtean, Tolosa txotxongilo-antzerkiari dagokionez nazioarteko erreferente bihurtuz.

Irudiaren profesional-talde bat gara (diseinatzaileak, argazkilariak, artistak), eta artearen eta ekintza politikoaren arteko lotura faltagatik pozik ez gaudenez, gure ohiko lan-eremua alde batera utzi eta erdibidean kokatzea erabaki dugu, ez leku jakin batean, ez guztietan aldi berean. Hemendik irudien eta kontakizunen indar eraldatzailea aztertzen dugu. Esku-hartze ikusgarrien bidez egiten dugu, eskura dugun guztia erabiliz: argazkia, komunikabideak, diseinua…, horrela sortzen ditugu interferentziak kontakizun nagusian, etenak munduaren azalpen ofizialean

Enpresa hau sortzeko proiektua aspaldidanik joko eta jostailuengatik dugun interes eta ezinegonaren ondorioz agertzen da. Horrela sortzen da Kromosoma Tailerra.

Eraikitzen dugun joko eta jostailu bakoitza umeentzat eta senitartekoentzat dibertigarri izango den ideian sinesten dugu, joko parte-hartzaileen momentu berezi hori konpartituz.

Bestalde, aspaldiko joko eta jostailuak berreskuratzeak, kalea joko-espazio bezala berreskuratzea eta jolas momentu hauek beste haurrekin partekatzea ahalbidetzen du.

Arte Ederrak ikasi zituen Joseba Parronek, eta komunikazioaren hainbat alorretan lan egin du: ikus-entzunezkoetan, diseinuan eta ilustrazioan, gehienbat. Gainera, 40 urte daramatza argazkiak egiten. Gurasoei esker, txikia zenetik, argazkilaritza eta artea jolaserako eta esperimentaziorako «eremu pribatuak» bilakatu ziren beretzat.

Pintore gisa definitzen da nagusiki, nahiz eta bere jarduera artistiko zabalak instalazioak, eskulturak, argazki-lana, bideo-artea, performancea eta ekintza ugari barne
hartzen dituen.
Prozesuekiko, jitoarekiko eta inguratzen duen guztia erregistratzeko duen liluragatik, baina baita behaketa-pinturagatik ere – sare sozialen eta bat-batekoaren munduan erresistentzia ia politikoa duen ekintzatzat jotzen du –, bere obra hainbat lan-ildotan garatzea eragin du: aztarnarekiko eta irudi indexatuarekiko interesetik sortzen dena; kolorearekiko esperimentazioarekin eta bere konbinazio-aukerekin garaikidetasunaren testuinguruan lotzen dena; egunerokotasunari arreta jartzen diona, errealitatetzat ulertzen denaren egiazkotasuna ezeztatzeko; hiri-egitatearekiko interesa, egungo gizartearen elkarreraginen agertoki gisa, hortik sortzen baita hiri-ibilbideen metodologia edo sorkuntza artistikoaren azkenaldiko prozesuak sortzen diren baldintzen azterketarekin zerikusia duena, jarduera artistikoan iraunkortasunarekiko eta hondakinen berrerabilerarekiko kezka bereziarekin.

Peruarra jaiotzez, gizarte-langilea eta Gizarte Antropologiako ikasketak amaituak Euskal Herrian. Ekintzaile feminista dekoloniala eta herri-hezitzailea. 2001ean Gipuzkoan bizitzen geratzea erabaki zuen. Lizentziaturaren homologazioaren zain zegoen bitartean, lau urtez etxeko zerbitzuan eta inoren laguntza behar duten pertsonak zaintzen lan egin zuen.

2009tik aurrera, Bidez Biden parte hartzen du, Gipuzkoan hainbat jatorritako emakume migratuen giza eskubideen aldeko apustua egiten duen elkartean. Halaber, nazioz gaindiko migrazio-errealitateei buruzko ikus-entzunezko baliabideak ekoizten dituzten diziplinarteko taldeen arduraduna da. Era berean, hainbat plataformatan parte hartzen du, lurralde horretan subjektu politiko gisa migratutako emakumeen presentzia eta ekarpenak aldarrikatzeko.

Genero-ikuspegian espezializatutako artearen historialaria, Eugenia Tenenbaum kultur dibulgazioan eta arte-kritikan aritzen da sare sozialetan, batez ere Instagramen eta Patreonen. Komunikatzaile gisa, bisita gidatuak, hitzaldiak eta tailerrak ere ematen ditu, arteari, feminismoari eta genero-harremanek kongresu, unibertsitate, institutu eta beste espazio batzuetan ekoizpen artistikoaren sorkuntzan, harreran eta hedapenean duten eraginari buruz. 2022an bere lehen liburua argitaratu zuen, “La mirada inquieta”, arteari buruzko saiakera bat, eta 2023ko apirilean bere lehen fikziozko lana, “Las mujeres detrás de Picasso”

Antzerki fisikoan Jacques Lecoq Eskolak eratua. Aktore eta sortzaile gisa lan egiten du, hainbat talderekin, antzerkia, dantza eta musika bezalako lengoaia artistikoen arteko gurutzaketa sustatzen duten proiektuak garatzen. 2000. urteaz geroztik, komunitatearekin esku-hartze sozialeko lan baten aldeko apustua egiten du, eta antzerkia elkargune eta giza garapen da.